خاطرات لعنتی ت

می بوسمت از دورتر، این رشته محکم نیست

می بوسمت با اینکه لبهای تو سهمم نیست

می بوسمت، می بوسمت، تا درد پابرجاست

دلواپسم، دلواپسی از خنده ام پیداست

بعد از تو حتی رد شدن از کوچه آسان نیست

حتی برای گریه کردن یک خیابان نیست

این خاطرات لعنتی بعد از تو بی رحمند

زانو زدن کنج خیابان را نمی فهمند

(پویا جمشیدی)