میان اینهمه نجواها صدای ماست که می ماند

بخوان، بخوان که فقط از ما همین صداست که می ماند

صدای پچ پچ صیادان نماندنی است، کبوتر باش

طنین بال‌زدنهای پرنده هاست که می ماند

پس از وجود خداوندی تو رکن اول دنیایی

فراتر از تو که می آیم، فقط خداست که می ماند

بیا شبانه از این بن بست بدون واهمه بگریزیم

که از گریختنت با من 2 رد پاست که می ماند

همیشه یاد نخستین عشق زبانزد است به مانایی

تو عشق اول من بودی، غمت بجاست که می ماند

(مهدی عابدی)