خانه دوست

تو کجایی سهراب؟!

خانه دوست فرو ریخت سرم

مانده ام عشق کجا مدفون شد

به چه جرمی غزلم را خواندند؟

به چه حقی همه را سوزاندند؟

گله دارم سهراب!

دل من سخت گرفته است، بگو

دوست دارم بروم

اینهمه خاطره را از دل من بردارید

عشق را جای خودش بگذارید

بگذارید به این خوش باشم

که به قول سهراب :

پشت دریا شهری ست

که در آن هیچکسی تنها نیست،

عشق بازیچه آدمها نیست.

(؟)