بهارت مبارک

تو را نمی دانم،

اما من دلم روشن است

به تمام اتفاقات خوب در راه مانده،

به تمام روزهای شیرین نیامده،

به لبخندی که یک روز بر لبمان می نشیند،

به اجابت شدن دعاهای مان،

به برآورده شدن آرزوهای مان،

به محو شدن غمهای دیرینه مان.

من دلم روشن است،

یک روز کسی از راه می رسد،

پای حرفهایش می ایستد

و دیگر ترس از دست دادنش را به دلهای مان راه نخواهیم داد.

روزی از راه می رسد که ما برای یک روز هم که شده آنچنان که باید زندگی می کنیم.

آری،

من دلم روشن است.

(حاتمه ابراهیم زاده)