عشق و آدمها

عشق آدمها را گستاخ می کند، دخترم!

از همان لحظه ای که دلت برای یک نفر جور دیگری ‌تپید، جسارت حذف کردن دیگران را از زندگی‌ات پیدا می کنی؛ جسارت رد کردن، تند حرف زدن، شکستن،...

حاضری هیچکس نباشد، جز همان یک نفر.

قدرت زیادی پیدا می کنی برای نادیده گرفتن همه چیز.

کم کم حرفها، نگرانی ها و دلتنگی های دیگران برایت کمرنگ می شود.

اما فراموش نکن: دوستانی که دوستت دارند، تمام ثروت تو هستند.

دنیا بدون دوست جای غم انگیزی ست عزیزم!

با این حال روزی را می بینم که از دنیا هیچ نخواهی جز او.

عشق همین جاست؛ همینجا که هیچکس جز همان یک نفر برایت مهم نیست.

خوشحالی او، خوشحالی توست.

آرامش او، آرامش توست

و توجه او، توجه همه دنیاست برای تو.

دخترم! آرزو می کنم کسی که دوستش داری، تو را بلد باشد.

این قسمت ترسناک رابطه است.

ترسناک است که شاید کسی که دوستش داری، دوستت نداشته باشد امیدوارانه.

می ترسم که زنها اگر بشکنند، مثل شیشه‌ شکسته همه را زخمی می‌کنند

و اگر از عشق پر شوند، مرهمند برای هر زخمی.

عشق آدمها را مهربان می کند دخترم!

زیبا می کند آدمها را،

صبور می کند آدمها را.

برایت عشق آرزو می کنم عزیز دلم!

(اهورا فروزان)