باور

بیا شلوغش کنیم،
آنقدر که دنیا در هم بریزد.
بعدتو دست مرا بگیر،
مرا ببر جایی دور؛
جایی که ایمان من به تو،
ایمان تو به من و ایمان ما به عشق گم نشود میان هفت رنگی روزگار.
(عادل دانتیسم)