مبتلا

حس می کنم کنار تو از خود فراترم

درگیر چشمهای تو باشم، رهاترم

تنهایی ام کم از غم دلتنگی تو نیست

من هرچه بی قرارترم، بی صداترم

گاهی مقابل تو که می ایستم، نرنج

پیش تو از هرآینه بی ادعاترم

قلبی که کنج سینه من می زند، تویی

من با غم تو از خود تو آشناترم

هر لحظه اتفاق می افتم بدون تو

از مرگها و زلزله ها بی هواترم

حالم بد است، با تو فقط خوب می شوم

خیلی از آنچه فکر کنی مبتلاترم

(اصغر معاذی)