عاشقانه های حلق آویز

تا خرمنت نسوزد، تشویش ما ندانی

عاشقانه های حلق آویز

تا خرمنت نسوزد، تشویش ما ندانی

صبح

به اعتقاد من صبحها به خودی خود صبح نیستند.

باید دلیلی برای آغاز باشد.

باید انگیزه و هدفی این ثانیه های مبهم را به سمت صبح شدن هُل بدهد.

صبح ، دلیل می خواهد، جانم!

گاهی یک هدف می شود دلیل تو،

گاهی یک اتفاق مبارک

و گاهی هم یک آدم خوب

و من هر سه را برای ثانیه های ارزشمندتان آرزو می کنم.

هر لحظه تان به زیبایی صبح، 

صبحی که از همان ابتدایش با هزاران امید و انرژی و انگیزه آغاز شود که روزتان را ضمانت کند که واقعاً "صبح" باشد.

(نرگس صرافیان طوفان)

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد