معشوقه جان!
ما نسل عاشقهای سوخته ایم،
وقتی همه چیزمان مجازی شده:
سلامها،
بوسه ها،
دوستت دارمها
و دلم برایت تنگ شده هایمان،
وقتی خودمان را محدود کرده ایم به چند عکس و استیکر،
وقتی این اینترنت لعنتی نمی گذارد برای دیدن هم بیقرار شویم
و دیگر هیچ فاصله ای،
هیچ راه دوری نگرانمان نمی کند،
وقتی تمام صبح بخیرها،
شب بخیرها
و موظب خودت باشهایمان از راه دور شده.
معشوقه جان!
نگرانم.
ما توی خوب عصری با هم آشنا نشدیم.
خدا کند نشویم یک اشتباه عاشقانه.
کاش فقط برای چند روز این گوشی ها را کنار بگذاریم،
تو لیلی شوی
و بگذاری من هم جنونم را نشانت دهم!
(فرشته رضایی)