هر چه با تنهایی من آشناتر می شوی
دیرتر سر می زنی و بی وفاتر می شوی
هر چه از این روزهای آشنایی بگذرد
من پریشان تر، تو هم بی اعتناتر می شوی
من که خرد و خاکشیرم، این تویی که هر بهار
سبزتر می بالی و بالا بلاتر می شوی
مثل بیدی زلفها را ریختی بر شانه ها
گاه وقتی در قفس باشی، رهاتر می شوی
عشق قلیانی ست با طعم خوش نعنا 2سیب
می کشی آزاد باشی، مبتلاتر می شوی
یا سراغ من می آیی، چتر و بارانی بیار
یا به دیدار من ابری نیا، تر می شوی
(حامد عسکری)