خاکستری

آدمها گاهی خاکستری اند:

نه بودنشان آرامت می کند 

و نه رفتنشان.

گاهی چنان با عشق می آیند که هُرم نگاهشان و عطر حرفهایشان روحت را می نوازد

و گاهی چنان بی مِهرند که تو می مانی و پنجره ای رو به پاییز،

بغضی تلخ

و سکوت 

و سکوت 

و سکوت.

آدمها را جدی نگیرید.

خودتان باشید.

بغضها را ببلعید.

از هستی لذت ببرید 

و عشق ببخشید به جان روزهایتان.

آدمها را جدی نگیرید.

آدمها گاهی خاکستری اند.

(سارا قبادی)