عاشقانه های حلق آویز
تا خرمنت نسوزد، تشویش ما ندانی
عاشقانه های حلق آویز
تا خرمنت نسوزد، تشویش ما ندانینگفتی بمون
ﻧﮕﻔﺘﯽ ﺑﻤﺎن وﮔﺮﻧﻪ من آدم ﺭﻓﺘﻦ ﻧﺒﻮﺩﻡ.
ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻧﮑﺮﺩﯼ
ﻭ ﻣﻦ ﺣﺲ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻮﺩﻧﻢ مهم نبوده که ﻫﯿﭻ ﻧﮕﻔﺘﯽ
ﻭ ﻣﻦ ﺭﻓﺘﻢ
و تو هم سکوت کردی.
ﺍﯾﻦ سکوت ﻣﺮﺍ شکست.
شکست.
(؟)
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد