رورخانه و جاده و پر و بالمی

ز تمامی رودهایی که به چشم دیده ام، رودخانه تویی.

از سراسر جاده هایی که عبور کرده ام، جاده تویی،

چراکه هیچ رودخانه ای از دور غرقم نکرد،

چراکه هیچ جاده ندیده ام نرفته در آفاقش گم شوم.

از تمامی بالهایی که به دوش برده ام، پر و بالم تویی.

پیشاپیش می روی و من پی بالها می دوم.

(شمس لنگرودی)